بهاریه

پارسال نوشتم هشتاد و هشت برای من و ایران سال مهمی است.برای خودم سال سختی بود سیر حوادث هم چندان به نفع من به نظر نمیرسید.اما در نهایت اتفاقات مهمی افتاد که مجموعا راضیم.

برای ایران هم سال سختی بود سالی که حوادثش چنان سریع اتفاق افتاد که همه مان را پیر کرد.چقدر یگان ویژه،چقدر بسیج، چقدر حماسه،خون، اشک،چقدر زندان ،اعدام ،وثیقه.ولی دلم روشن است.هشتاد و هشت با همه تلخی هایش آغاز راهی است به سوی آینده‌ای بهتر،بدون استبداد.دلم روشن است.

هشتاد و نه هم برای من و ایران میتواند سال مهمی باشد.سال صبر و استقامت.سالی که سالها بعد تعریف کنی یا در کتابها بخوانی که فلان اتفاق مهم در این سال اتفاق افتاد.امیدوارم.

پ.ن شاه رخ نوشت قرار است چه جوری نوروز را بگذرانیم.این وبلاگ هم به دلیل عدم حضور وبلاگ‌صاحبان(با تشکر از جناب اولدفشن گرامی برای این اصطلاح) احتمالا یک هفته ای(کمتر یا بیشتر) آپ نشود.(که گمانم جز زمانی که اینترنت قطع یا مختل بوده بی سابقه باشد!)

پیشاپیش عیدتان مبارک و صد سال به از این سالها.