سينماي ايتاليا را دوست دارم هر چند هنوز از بيشتر ِ بزرگان سينماي ايتاليا فيلمي نديده ام اما همان چند فيلم ِ برتولوچي و انتونيوني و فيلم هاي پراكنده ي ديگر كافي است تا اين سينما را دوست داشته باشم.
از سينماي ايتاليا تورناتوره را هم دوست دارم به خاطر سينما پارادايزو و مالنا – آنهايي هم كه افسانه 1900 را ديده اند خوششان آمده معمولا –
اما زن ناشناس آن چيزي نيست كه من از اين سينما انتظار داشتم؛ بيشتر به يكي از فيلم هاي هاليوودي مي مانست كه از ام بي سي پرشيا پخش شده باشد. مخصوصا وقتي مثلا ايرنا دارد آن كمدي كه گاوصندوق را پنهان كرده سر جايش مي گذارد و زن ِ صاحبخانه دارد نزديك مي شود يا آن صحنه اي كه كليدها را از كيف سرايدار مي دزدد مي رود از رويشان يكي مي سازد و دو باره ان ها را سر جايشان قرار مي دهد كارگرداني ِ اين صحنه ها كاملا هاليوودي است و درست از همان سنخي كه من دوست ندارم. سوتي هايي هم در فيام هست مثلا ديدن ِ رمز ِ گاو صندوق از سوراخ ِ كليد بيشتر توي يك انيميشن كارتوني مي تواند باشد تا يك فيلم ِ جدي. يا نحوه ي گريم و حرف زدن ِ مولد.
اما با همه ي اينها چيزي در فيلم هست كه باعث مي شود آن را تا ته ببيني؛ رنجي كه ايرنا در همه ي اين سال ها كشيده و چه بخواهد چه نخواهد كابوس ِ اين سال ها دست از سرش بر نخواهد داشت.
نحوه ي روايت ِ فيلم هم خيلي خوب است؛ موازي تعريف كردن ِ گذشته و اكنون ِ ايرنا مناسب است اما در مجموع فيلمي نيست كه آدم بتواند بعدها از آن ياد كند.
La sconosciuta : زن ناشناس: The Unknown Woman
محصول 2006 ايتاليا، فرانسه
نويسنده و كارگردان: جوزپه تورناتوره
118 دقيقه رنگي
من خیلی با سینمای اروپا حال نمیکنم. انقدر ضرباهنگ فیلم کنده که آدم پیر میشه. بگذریم از کارای معرکه و کارگردانای خدایی که داره. اونا برای من در حکم استثنائه.
ReplyDeleteسلام
ReplyDeleteفیلمهایی که گفتی رو حتما میخوام چون ندارم.چطوری بگیرم؟
راستی اره همش شد 3000 تومن مگه عجیبه؟
این فیلم رو خیلی وقت پیش دیدم واقعا نظر خاصی ندارم راجع بهش
ReplyDeleteولی اگر فیلم هیچ رو نرفتی حتما برو معرکه اس !
اینو ندیدم ولی سینما پارادیزو یکی از فیلمای زندگی منه
ReplyDeleteمن سینمای ایتالیا رو دوست دارم خیلی-این فیلم رو ندیدم مادر جان
ReplyDeleteسلام.
ReplyDeleteچطوری
من برگشتم اما راستش هنوز نخوندمت. خیلی وقت لازم برای خوندن همه شون.
بر می گردم بازم.
خوب و خوش باشی
اين فيلم را نديدم اما باهات موافقم در مورد سينماي ايتاليا. ايتاليا يه جورايي سرزمين آرزوهاي منه
ReplyDeleteمن اتفاقا به نکته هایی که گفتی اصلا توجه نکردم و کل فیلم را یکنفس نشستم ونیگا کردم واز جام جم نخوردم ...یه جورایی با قهرمان داستان همذات پنداری میکردم ...عجیب نیست من با تمام زنهای تمام فیلمهایی که می بینم همذات پنداری میکنم ..یک نمونه اش که هیچ ربطی هم به من نداره با بئاتریس کیدو شخصیت اول زن کیل بیل!
ReplyDeleteدرود بر شما...سال خوبی داشته باشین
ReplyDeleteاین ایتالیایی ها چقدر بینی شون بزرگه...
خوش گذشت بارون و سرما ؟؟ شنیدم که داشتی یخ می زدی..با اینکه گر مایی هستی..
به نظر مياد در کل مي خواي بگي نبينينش
ReplyDeleteبه نظر من که هر نوع نقد روی یه فیلم یعنی ببینید!
ReplyDeleteمن که کلی کنجکاو شدم فیلم را ببینم!
سلام دوست من
ReplyDeleteنگران باش رفیق!
این دنیا با آدم هائی لب به لب شده است که روز روشن از جیب هم رد می شوند.
منتظر حضورتان هستم.[گل][بدرود]
سینمای ایتالیا را من هم دوست دارم، یک روبرتو بنینی فوق العاده دارد با آن "زندگی زیباست" محشرش و بازی های دلچسبش در قهوه و سیگار و شب روی زمین جارموش و یک فلینی بزرگ داردبا آن " جاده" و کاراکتر ماندگار "زامپانو" که آنتونی کوئین جاودانش کرد و همینطور یک "تورناتوره" با سینما پارادیزو و ستاره ساز و البته مالناو باقی...این فیلم را هم ندیدهام و با توضیحاتی که دادی خیلی برای دیدنش اشتیاق ندارم
ReplyDelete