Saturday, May 8, 2010

متاسفیم از...


دینو بوتزاتی خوشبختانه در بین دوستداران ادبیات در ایران شناخته شده است.بخش زیادی از این آشنایی به واسطه‌ی مرحوم محسن ابراهیم است که نقش بسیاری در آشنایی فارسی زبانان با ادبیات ایتالیا و بخصوص آثار ناتالیا گینزبرگ،دینو بوتزاتی و ایتالو کالوینو داشته‌اند.روانش شاد.
متاسفیم از مجموعه بیش از نود داستان کوتاه و خیلی کوتاه به همراه تعدادی یادداشت و شاید بهتر باشد بگوییم طرح از دینو بوتزاتی نویسنده دوست داشتنی ایتالیاییست.فرم مینیمالی که بوتزاتی انتخاب کرده و اغلب آثارش را به این سیاق نوشته، خیلی خوب با زندگی امروزی و مدرن همخوانی دارد .آدم در این همه شلوغی و کار کمتر وقت و فراغتی دارد که مثلا در جستجوی زمان از دست رفته را بخواند به جایش توی تاکسی یا مترو و اتوبوس هم میشود داستان کوتاه خواند و انقطاع حسی هم رخ ندهد.بوتزاتی  بر این اساس درون مایه اغلب این داستانها را هم بر بازخوانی زندگی شهری و نقد آن یا بهتر بگویم بازخوانی انسان معاصر میپردازد.

آدم خیلی زود با بوتزاتی خو میگیرد.طنز زیبا و پرکشش که همزمان مزه‌ی تلخش هم زیر زبان آدم میرود داستان به داستان آدم را با خودش همراه میکند.هر چند همه داستانها به یک قوت نیستند اما در مجموع، مجموعه‌ی بسیار خواندنی و جذابیست.

متاسفیم از.../دینو بوتزاتی/محسن ابراهیم/چاپ اول 1385/نشر مرکز

12 comments:

امیر said...

سلام،
آقای فیلیپه مونتروی عزیز دیشب فیلم شکست امواج رو هم دیدم، عالی بود. به قول خودت مگه آدم از سینما چی میخواد؟ حالا باید تا یه مدت تو فکر بس باشم.
آئورا رو هم تا نصفه خوندم. بذار تموم شه ببینم میتونه من رو از فکر بس در بیاره.

نعیمه said...

ممنونم که علاوه بر فیلم کتاب هم معرفی می کنی. تازگیها اصلاً حوصله فیلم دیدن ندارم (منظورم از تازگیها چند ساله) اما تا دلت بخواد کتاب می خونم. خدا رو شکر از بچگی اعتیاد داشتم.
آئورا رو هم خوندم. حق داشتی یه دنیا حرف برای گفتن داره.
باز هم ممنون

sabasaba said...

سلام به دوستان خوب روسپیگری :

اول اینکه : با کمال معذرت من اسم روسپیگری رو روی وبلاگتون خیلی خیلی دوست داشتم و دارم و هنوز نتونستم با اسم جدیدش کنار بیام که صد البته این مشکل من است .
دوم اینکه : من فیلم شبهای روشن رو خیلی خیلی خیلی دوست داشته و دارم طوری که بارها دیده ام . دیالوگهای کوتاه و موجزش رو حفظ کردم اصلن دلم نمی خواد به این فکر کنم که چرا یه آدم تا میانسالی تجربه دوست داشتن نداشته چون حتی ممکن است آدم ازدواج هم بکنه اما تجربه عشق و دلواپسی ها و طعم گس دوست داشتن رو تجربه نکرده باشه
سوم اینکه : کتاب متاسفیم از ... رو دارم اما نخوندم هنوز با این پست انگیزه خوندن پیدا کردم
نویسا باشد

baranbaran said...

سلام به دوستان خوب روسپیگری :

اول اینکه : با کمال معذرت من اسم روسپیگری رو روی وبلاگتون خیلی خیلی دوست داشتم و دارم و هنوز نتونستم با اسم جدیدش کنار بیام که صد البته این مشکل من است .
دوم اینکه : من فیلم شبهای روشن رو خیلی خیلی خیلی دوست داشته و دارم طوری که بارها دیده ام . دیالوگهای کوتاه و موجزش رو حفظ کردم اصلن دلم نمی خواد به این فکر کنم که چرا یه آدم تا میانسالی تجربه دوست داشتن نداشته چون حتی ممکن است آدم ازدواج هم بکنه اما تجربه عشق و دلواپسی ها و طعم گس دوست داشتن رو تجربه نکرده باشه
سوم اینکه : کتاب متاسفیم از ... رو دارم اما نخوندم هنوز با این پست انگیزه خوندن پیدا کردم
نویسا باشد

شاه رخ said...

يه آدرس از خودت بذار بخونمت

فرهاد امینی said...

سلام. خوبی مرد؟ من همه مطالب رو توی بلاگ ضبط نکردم. بلکه به همون دلائلی که توضیح دادم فقط شعر ها رو به صورت صوتی منتشر میکنم. در مورد اون مسئله دانش سینمایی و غیره هم دو راه داریم اول اینکه من یه کتابخونه کتاب بهت معرفی کنم که خوندشون کلی وقت می گیره و دوم اینکه خودت بگی چه طور می تونم کمک کنم!

فرهاد امینی said...

سلام. خوبی مرد؟ من همه مطالب رو توی بلاگ ضبط نکردم. بلکه به همون دلائلی که توضیح دادم فقط شعر ها رو به صورت صوتی منتشر میکنم. در مورد اون مسئله دانش سینمایی و غیره هم دو راه داریم اول اینکه من یه کتابخونه کتاب بهت معرفی کنم که خوندشون کلی وقت می گیره و دوم اینکه خودت بگی چه طور می تونم کمک کنم!

حوازاد said...

سلام

حوازاد said...

این ایمیلهایی که من میزارم الکیه یک وقت جدی نگیریدراستی

شهاب said...

اه...متنفرم از شلوغی ای که نذازه یکی در جستجوی زمان از دست رفته رو بخونه!!ء

Anonymous said...

کلا تعمیم دادن کاری است که ما به راحتی انجام می دهیم شاید برای همین باشد که خیلی راحت حکم صادر می کنیم ، لزومی ندارد که هر کسی استاد باشد و دانشگاهی مشکل عاطفی و ضعف شخصیت نداشته باشد ، حتی اگر ادیب باشد و همه ی عمرش وقف خواندن راجع به عشق و لطیف ترین واژه ها کرده باشد .
من فردی مانند قهرمان این داستان را از نزدیک می شناسم ، فردی تحصیلکرده و فرهیخته که آرمان گرایی و سخت گیری اش راجع به هر مطلبی بسیار از امور عادی را برایش از حال عادی خارج کرده است . به نظرم این فیلم فیلم تأمل بر انگیزی بود ، رابطه ای خاص ، نگاهی خاص و انسانی خاص که نا خواسته ،خودش را از بسیاری از طبیعیات محروم کرده و محیط و انسان های اطرافش را از خود محروم نموده !

somaye said...

اسمِ اینجور مطالعات در اتوبوس رو من گذاشتم اتوبوسخوانی ...به علاوه دینو بوتزاتی وونه گات هم این خاصیت رو داره که بتونی توی اتوبوس و تاکسی و.. بخونیش بدون اینکه مطلب از دستت در بره