تنهاي اول: هيچكس همراه نيست

خوراك ِ اولين جلسه انشاي هر سال همين موضوع تكراري بود كه تابستان خود را چكونه گذرانديد؟ و من هميشه غصه ام مي گرفت ازين موضوع؛ ما از آن خانواده هايي نبوديم كه اول تابستان برنامه ريزي كنيم براي مرداد يا شهريور برويم مشهد يا تبريز كه امسال مسير رفت را از كوير برويم و برگشت را از شمال مثلا يا اينكه شب را توي سنندج بمانيم با بانه.

براي من چنين انشايي فقط وقتي معني داشت كه مسافرت رفته باشي ولاغير؛ نمي شد كه بنويسي من تابستان را توي خانه بودم و كار خاصي نكردم جز اينكه برنامه كودك نگاه كردم و سه چهار تا كتاب قصه خواندم - كه اسم يكي شان هنوز يادم است، پسر رعد -؛ چيزهاي ديگري هم كه تابستان ها اتفاق مي افتاد اصلا راه نداشت روي كاغذ بيايد؛ مثلا نمي شد كه بنويسم بعضي از ظهرهاي داغ تابستان كه سگ از خانه اش بيرون نمي زد با اكبر مي رفتيم نوشابه بفروشيم. يك جعبه 24 تايي را مي گذاشتيم روي فرغون و اكبر راننده فرغون بود و من داد مي زدم پپسي، بقيه هركدام چيز ديگري مي فروختند پشمك، زالزالك، گنوشك و ... . ما تنها نوشابه فروش ها بوديم؛ يك بار كه مثل سرخپوستي كه در بيابان هاي آلاباما جولان بدهد فرياد مي كشيدم "پپسي ي ي ي ي ي" صداي يك سرخپوست ديگر جواب داد "كوكا ا ا ا كولا ا ا ا ا"؛ من داد مي زدم پپسي او داد مي زد كوكاكولا؛ كل كل كه بالا گرفت كار از سرخپوست بازي گذشت خيلي قبل تر هم كار از تبليغ گذشته بود؛ مثل ايراني ها و عراقي هايي شده بوديم كه با هم مي جنگيدند بدون اينكه همديگر را بشناسند و به سمت هم شليك مي كردند و همديگر را بمباران مي كردند و نمي دانستند شايد توي همين گير و دار توي يكي از همين خراب شده هاي مرزي بدبخت ممكن است يكي از همين بمب هايي كه از آسمان مي آيد يكي را بكشد كه زن دارد و كلي بچه ي قد و نيمقد - كه از بينشان اين آخري ها قرار بود سرباز امام زمان باشند – كه لابد پدر كه توي بمباران كشته شود مسووليت مي افتد روي دوش پسر ارشد كه بشود نان آور خانواده و پسر دوم احتمالا سر پرشور تري داشته باشد برود جبهه مثلا انتقام پدرش را بگيرد و پسر سوم سرش ازين مسووليت ها بي كلاه بماند برود پي شيطنتهاي خودش كه البته جنگ كه تمام بشود و بزرگ كه بشود ديگر نمي شود اسمش را گذاشت شيطنت بايد گفت خلاف؛ پسر چهارم هم لابد هماني است كه تابستان ها جعبه 24 تايي نوشابه مي گرداند توي كوچه ها و پنجمي پشت فرغون سنگر مي گيرد داد مي زند پپسي يكي آنطرف تر شليك مي كند كوكاكولا.

حالا كه دستم براي نوشتن روان شده و خجالت نمي كشم از اينكه توي بچه هاي كلاس شايد من تنها كسي باشم كه تابستان را مسافرت نرفته ام انشايي هم در كار نيست وگرنه مي نوشتم كه امسال چه تابستاني داشتيم با رضا؛ حتما مي نوشتم كه تابستان امسال من درست از 27 ارديبهشت شروع شد كه ما چارتا برادر با دايي مان رفتيم سمت بيمارستان طالقاني، آن روزها مرشد و مارگريتا دستم بود آقاي معلم؛ از بيمارستان كه برگشتيم براي موثق اسمس زدم كه حالا مي فهمم امت هاي هم عصر پيامبران از دست ِ پيامبران چه ها كه نكشيده اند و چقدر سخت است تحمل آدمي كه از بس شيشه كشيده فكر مي كند راهنماست، برگزيده است و اهريمنان دركارند تا اذيتمان كنند و اين تازه ابنداي خرابي است آقاي معلم؛ تازه از بيمارستان كه مرخصش بكني بيقراري ها و دردكشيدن هاش شروع مي شود و تو بايد تمام تابستان را از خروسخوان تا بوق سگ يا سعي كني سرگرمش كني يا داروهايش را تنظيم كني يا از او تست آمفتامين بگيري يا با زنش حرف بزني دلداريش بدهي با با بچه اش بازي كني يا دنبال زفت و رفت كارهاي ديگرش باشي تا تازه برسي به مرحله افسردگي؛ خودت را نمي گويم كه خيلي وقت است افسرده شده اي؛ او را مي گويم كه بعد از اين مراحل تازه بايد افسردگي اش را درمان كني.

الآن جاي آن زنگ هاي انشا را روز هاي تولد گرفته؛ آدم يا بايد خودش را بزند به كوچه علي چپ يا اگر نزد بنشيدند چند نفر را دعوت كند شمع روشن كند فوتشان كند كادوهايش را بگيرد و تمام. دو سه روز پيش زينب اسمس زد كه پيش پيش تولدت مبارك؛ لابد فكر كرده اگر امروز يادش رفت دست كم چند روز پيشتر كه گفته؛ درست حدس زدم؛ امروز يادش رفت تولدم را تبريك بگويد. سرش گرم است. توي مسافرت است. سيا هم ديروز گفت، گفتم هنوز يك روز مانده. زكريا ديشب گفت سر وقت بود آمد دنبالمان با ماشين رفتيم دور زديم گفت مي برمتان كره ماه؛ يك جايي پيدا كرده بود راست هم مي گفت شبيه كره ماه بود بعد دوباره سوار ماشين شديم يك دور "سفر به ديگر سو" را گوش كرديم باهاش داد زديم و من كمي هم گريه كردم؛ به زكريا گفتم اين بهترين كادوي تولدم بود. الآن هم همراه اول اسمس زده كه مشترك گرامي تولدتان مبارك.

+ عنوان پست اسمسي است از وهيد باقري

مرتبط با اين پست در اين بلاگ:

+ و من اي طبيعت مشقت آلوده اي پدر فرزند تو بودم

+ قلبي براي ماندن قلبي براي رفتن

+ يادم نيس دقيقا كي بود و كجا ولي مطمئنم يه جايي بود و يه وقتي