خوب ، بد ، زشت

دو تا مونده به آخرین فیلمی که دیدم هزارتوی پن بود که اگه نگم شاهکار یه چیزی در حد شاهکار بود؛ گی یر مو دل تورو با تلفیق فضای رعب آور و خشونت بار اسپانیای زمان فرانکو با دنیایی فانتزی و تخیلی چنان ترکیب جذاب و هنرمندانه ای ساخته که مجذوب و مرعوب این فضا می شوی.

یکی مونده به آخرین فیلمی که دیدم آلمانی خوب بود . یه مطلب راجع بهش توی مجله فیلم خونده بودم که ازش به عنوان یک کار ضعیف یاد کرده بود؛ تعجب می کنم نویسنده ی اون متن چرا راجع به تشابهات ابلهانه ی این فیلم با کازابلانکا چیزی ننوشته بود. از ارتباط عاشقانه ای که توی فضایی که اگر چه جنگی نیست اما جنگی سرد در آن جریان دارد پیش میاد تا اون خداحافظی پایان فیلم توی بارون و پای هواپیما ی قدیمی . کازابلانکا آدم رو می گیره جوری که فیلمش رو دوباره و سه باره و چندباره هم میشه دید اما سودربرگ یه فیلمی ساخته که می شه بهش گفت یک بار مصرف.

آخرین فیلمی که دیدم س ک س و فلسفه ی مخملباف بود؛ حیف اون یک ساعت و خورده ای که حرومش کردم؛ حیف اون نگاتیوی که حروم این فیلم شده؛ حیف اون پولی که هزینه ی این فیلم شده؛ اصلا شک دارم که می شه بهش گفت فیلم یا نه .