پناه بر سینما

شوهری بیکار، قمار باز، بد اخلاق و شهوتران، جامعه ای راکد از نظر اقتصادی، و در مجموع دنیایی غیر قابل تحمل کافی ست تا سیسیلیا به سینما پناه ببرد؛ تا اینجا را شاید هر نویسنده ای بتواند بنویسد و پرداخت کند؛ ازینجا به بعد را مطمئنا ً هر کسی به نحوی خواهد نوشت؛ وودی آلن وارد دنیای رویاهای سیسیلیا می شود و شخصیت های واقعی و خیالی را با هم در می آمیزد به گونه ای که فقط از عهده ی هنرمندی چون وودی آلن بر می آید؛

می گویند آلن وقتی دارد صحنه ای را می گیرد از خودش نمی پرسد " چجوری بگیرم بهتره ؟ " بلکه از خودش می پرسد " اگه برگمان بود چحوری می گرفت ؟ " شاید به همین خاطر باشد که رز ارغوانی قاهره را نمی توان فقط یک کمدی در ستایش سینما و هجو هالیوود دانست بلکه درامی است از زندگی آدم هایی که به سینما پناه می برند ؛

پیشتر از وودی آلن " آنچه همیشه می خواستی در باره ی س ک س بدانی اما جرات نمی کردی بپرسی " را دیده بودم که کمدی جذابی بود که به ویژه در اپیزود آخر تبدیل به یک شاهکار می شود و البته " Match point " را دوست نداشتم و ترجیح می دهم در باره ی آن چیزی ننویسم.

به هر حال معرفی می کنم :

رز ارغوانی قاهره / وودی آلن / ترجمه شهرزاد بارفروشی / نشر نی / 1200 تومان

( از شهرزاد بارفروشی هم به خاطر ترجمه اش ممنون )

برم سراغ یه نویسننده ی وطنی که تا حالا چیزی ازش نخوندم و داره دیر می شه برا خوندنش ؛ تازه افخمی هم از روی این کاری که می خوام بخونم یه فیلم ساخته که اونو هم ندیدم ؛ لو رفت کتاب !

بعد از تحرير :

حسين عزيز براي سيسيليا يه نامه نوشته كه حتما بخونينش