کاش می شد به جای عنوان خواب دیشبمو تعریف می کردم

میم :

سیا میگه قبلا ً ترغیبت کردم که بخونی ش ولی من که چیزی یادم نمیاد؛ تازه بر فرض که بهم گفته که بخونمش چرا نگفته این یه شاهکاره که نباید از دستش بدی؟ چرا نگفته مطمئنم اگه بخونی ش یکی از کتابای محبوبت می شه ؟

الف :

تا دو سال پیش یکی از سرگرمی هام گپ زدن با فروشنده ی فروشگاه نشر ثالث بود؛ راجع به کتاب های زیادی با هم حرف می زدیم؛ کتابای زیادی بودن که راجع بهشون اتفاق نظر داشتیم ( تنها استثنا چراغ ها را من خاموش می کنم بود که به نظرم اصلا در حد و اندازه های تعریفاش نبود) چند تا از کتاب های خیلی خوبی که خوندمو مدیون نظراتش هستم مخصوصا تقسیم و گرینگوی پیر که این یکی رو هیچ وقت نتونستم در مقابل زیبایی ش مقاومت کنم و بخونمش !) اینا رو گفتم که بگم که روزی که ازش پرسیدم از مدرس صادقی چی می دونی چرا نگفت یکی از بهترین رمان های ایرانی (شاید هم بهترین شون) رو این نویسنده نوشته ؟

ه:

گاوخونی – جعفر مدرس صادقی – نشر مرکز – 1450 تومان

ر:

گاوخونی روایت آدمی ست که درگیر خواب هایش است خواب هایی که از خلال آنها بخش هایی از گذشته ی راوی را می فهمیم؛ داستان با فصلی آغاز می شود که جلوتر متوجه می شویم خواب راوی بوده است هر چقدر داستان جلوتر می رود راوی بیشتر اسیر خواب هایش می شود و ما هم پابه پای راوی غوطه می خوریم در خواب هاش در زاینده رود در خاطراتش ( خاطرات مان ) و دست آخر غرق می شویم در گاوخونی . جاهایی از رمان نمی دانیم داریم خواب راوی را می بینیم یا بیداری او را جاهایی شک می کنیم به چیز هایی که قبلا فکر کرده ایم جاهایی غوطه می خوریم در خواب های راوی در زاینده رود و غرق می شویم در گاوخونی.

این چند خط را نمی نوشتم شاید سنگین تر بودم؛ در مقابل این رمان کم اوردم ازم نگیرین

خ:

چاپ اول کتاب 62 بوده – نشر نو – من چاپ ششم رو خوندم که 84 بوده ( نشر مرکز )