در ستايش يك اثر ملي

دور ميدون فردوسي يه سفره خونه سنتي هست – عياران - كه بار نوستالژيكش برا من خيلي زياده؛ توي سفره خونه يه مش صفر هست كه بعضي وقتا پونزه شونزه تا استكون چايي با نعلبكياشون رو – پر- مي چينه روي دستش همچين راه مي ره انگار هيچي دستش نيس؛ حالا اينش خيلي مهم نيس؛ مش صفر گاهي اسپند دود مي كنه و مي زنه روي پشتت – رسمه – اين بار بهش سلام كه كردم يه جوري جواب داد كه مطمئنم منو يادش ميومد؛ مطمئنم. مش صفر از آدماي نيك روزگاره كه خيلي دوسش دارم به خودشم گفتم.

سيا ميگه حقش بود اگه قرار بود كسي رو به عنوان يه اثرملي ثبت كنن مش صفرو ثبت مي كردن؛ من كه با ملي شدن مش صفر موافقم