Saturday, March 13, 2010

در ستايش يك اثر ملي

دور ميدون فردوسي يه سفره خونه سنتي هست – عياران - كه بار نوستالژيكش برا من خيلي زياده؛ توي سفره خونه يه مش صفر هست كه بعضي وقتا پونزه شونزه تا استكون چايي با نعلبكياشون رو – پر- مي چينه روي دستش همچين راه مي ره انگار هيچي دستش نيس؛ حالا اينش خيلي مهم نيس؛ مش صفر گاهي اسپند دود مي كنه و مي زنه روي پشتت – رسمه – اين بار بهش سلام كه كردم يه جوري جواب داد كه مطمئنم منو يادش ميومد؛ مطمئنم. مش صفر از آدماي نيك روزگاره كه خيلي دوسش دارم به خودشم گفتم.

سيا ميگه حقش بود اگه قرار بود كسي رو به عنوان يه اثرملي ثبت كنن مش صفرو ثبت مي كردن؛ من كه با ملي شدن مش صفر موافقم

21 comments:

امیر said...

نه اینکه به حرفت اعتماد نداشته باشم، ولی باید خودم برم ببینم این آقای مش صفر رو بعدش ایشالا میریم برای ثبت ایشون به عنوان اثر ملی. اگه دیدیم داره خیلی خوب جواب میده بعدش میتونیم برای ثبت ایشون به عنوان میراث جهانی هم اقدام کنیم.نظرت چیه؟
:D

امیر said...

راستی در مورد اون گیر افتادگی بین عاشق و معشوق هم چند وقت پیش داشتم با همکارم راجع بهش صحبت میکردم. ایشون هم تقریبا موافق بودن که اگه آدم بجسبه به عاشقش و خودش نقش معشوق رو داشته باشه بیشتر نتیجه میگیره، اونوقت با کلی دلیل و برهان و این حرفاها.
من ولی همش نگران اون حسی هستم که توی مرداست و دوست دارن که انتخاب کننده باشن و نه انتخاب شونده. این تضاده رو موندم باید کجای دلشون بذارن مردا.

نسيم said...

پس خيلي بايد ديدني باشه حتما بايد رفت و ديد

اراکده said...

مش صفر تنها نرو بیا تا با هم بریم...
یه خواننده هست که خیلی دوتس دارم .. اسمش مرجانه...
رودونه ها رودخونه ها دلم میخواد ماهی بشم .... دیدم حس نوستالوجیکتون سرشاره گفتم منم یه چیزی گفته باشم........

یک بیگانه said...

سلام
اومدی ولایت ما بی خبر؟
میری عیاران نوستالژی بازی می کنی باز بی خبر؟
بعد از این که حسابی حال کردی میای میزنی تو برجک ما، این دفعه هم بی خبر و بی هوا.
بابا دمت گرم.
درباره تصمیم کبرا هم پایین کامنتت پاسخ مبسوط دادم. بخونی بد نیست.
من که نشستم لبوسکی بزرگ رو دیدم. منتظرم برگردی تا بحث باز شه.
ببین ایندفعه سعی کردم نوشتم به "ه" اضافی آلوده نشود.

مهتا said...

ا ما هم رفتیم اونجا یکی - دوبار

مهتا said...

راستی یادم رفت بگم که در مورد برادران کوئن باهات موافقم ولی کلا مردونه هست فیلماش :دی

نان و شراب said...

سلام شاه رخ

خوبي؟



لي لي

حامد said...

عیاران رفتم...اما مش صفر رو یادم نمیاد...حالا این بار رفتم دقت می کنم ببینم چطوریاست...
بعدم وقتی ای بردار کجایی ببینی و خوشت بیاد حتمن از لبوفسکی بزرگ خوشت میاد...این دوتا برادر رسمن نابغه اند...

Unknown said...

خوبه که آدمای خوب ثبت بشن حالا تو دفاتر ثبت نشدن تو ذهنا حتمن ثبت میشن

سلام خوبی؟

Unknown said...

فکر کنم رفتم.راستش مطمئن نيستم

مهربون said...

مش صفر ملی خیلی با حاله

مهربون said...

به نظرم مش صفر ملی خیلی بار نوآوریش بیشتر بود چون فردوسی جون که ملی و جهانی هست ولی آدم های اینجوری کم پیدا می شند

ايرن said...

عياران زياد رفتم ولي پر از خاطرات نكبتيه كه مي خوام فراموششون كنم و نميشه...ديگه نمي رم عياران!

Shahab said...

اولا این مش صفر همون پیرمرد لاغر اندام سیبیلو هست؟!
آره؟
دوم این که با توجه به ثبت شاهکارهایی چون حسنی به عنوان اثر ملی دیگه مش صفر که سهله هر کس دیگه ای هم میشه ازش به عنوان یک اثر ملی یاد کرد !

irani said...

مبارک بادت این سال و همه سال، همایون بادت این روز و همه روز

علی said...

فیلم خوبی بود. بی ادعا و بامعنی.. به نظرم فروتن یکی از بهترین بازیهاشو انجام داده. الان چیزی که تو ذهنم مونده حالت نگاهش تو اون لحظه است که اون دزده میاد پشت پنجره طلافروشی و فروتن کپ میکنه..

فقط آهنگ پایان بندیشو دوس نداشتم. یه جورایی وصله ناجور بود. هرچند خود آهنگ شاهکاره..

علی said...

این جمله از رومن گاری که نوشتی می ترکونه آدم رو. گناه دارن مخاطبا:دی

somaye said...

با اینکه از قدیم گفته اند کار نشد ندارد ، در این مورد من نقطه ضعف دارم ...می خوام نوستالژیک نباشم اما هستم...مثل همون مسافرتهای تنهایی ، خاطرات تنهایی ...آره ردیف اول همیشه بهترین جای اتوبوسِ ، جاده در استتار چشماتِ
مخصوصا اگه شب باشه و همه مسافرا هم سراشون روی شونه هاشون خم شده باشه ...

جهانگرد said...

سلام
شاهرخ عزیز خوب نوشتی اما تا حجة الاسلام حسنی هست جا برای دیگری باقی نمی ماند

CL said...

اثر ملی ایران:
http://www.fararu.com/vdcg7y9t.ak9qn4prra.html