زن ديگر

سينماي ايتاليا را دوست دارم هر چند هنوز از بيشتر ِ بزرگان سينماي ايتاليا فيلمي نديده ام اما همان چند فيلم ِ برتولوچي و انتونيوني و فيلم هاي پراكنده ي ديگر كافي است تا اين سينما را دوست داشته باشم.

از سينماي ايتاليا تورناتوره را هم دوست دارم به خاطر سينما پارادايزو و مالنا – آنهايي هم كه افسانه 1900 را ديده اند خوششان آمده معمولا –

اما زن ناشناس آن چيزي نيست كه من از اين سينما انتظار داشتم؛ بيشتر به يكي از فيلم هاي هاليوودي مي مانست كه از ام بي سي پرشيا پخش شده باشد. مخصوصا وقتي مثلا ايرنا دارد آن كمدي كه گاوصندوق را پنهان كرده سر جايش مي گذارد و زن ِ صاحبخانه دارد نزديك مي شود يا آن صحنه اي كه كليدها را از كيف سرايدار مي دزدد مي رود از رويشان يكي مي سازد و دو باره ان ها را سر جايشان قرار مي دهد كارگرداني ِ اين صحنه ها كاملا هاليوودي است و درست از همان سنخي كه من دوست ندارم. سوتي هايي هم در فيام هست مثلا ديدن ِ رمز ِ گاو صندوق از سوراخ ِ كليد بيشتر توي يك انيميشن كارتوني مي تواند باشد تا يك فيلم ِ جدي. يا نحوه ي گريم و حرف زدن ِ مولد.

اما با همه ي اينها چيزي در فيلم هست كه باعث مي شود آن را تا ته ببيني؛ رنجي كه ايرنا در همه ي اين سال ها كشيده و چه بخواهد چه نخواهد كابوس ِ اين سال ها دست از سرش بر نخواهد داشت.

نحوه ي روايت ِ فيلم هم خيلي خوب است؛ موازي تعريف كردن ِ گذشته و اكنون ِ ايرنا مناسب است اما در مجموع فيلمي نيست كه آدم بتواند بعدها از آن ياد كند.

La sconosciuta : زن ناشناس: The Unknown Woman

محصول 2006 ايتاليا، فرانسه

نويسنده و كارگردان: جوزپه تورناتوره

118 دقيقه رنگي