عنوان موقت : در عشق چیزهای دیگری هم هست

الف : سبز تویی که سبز می خواهمت

می خواستم مطلب قبلی م رو حذف کنم اما میذارمش تا کسایی که مثل من در تعیین تکلیف انتخاباتی شون اشتباه کردن بخوننش.

من مجددا نظرم به موسوی برگشت؛

به همون دلایل قبلی، به خاطر موقعیت خاص ایشون، به خاطر مناسباتی که با سایرین دارن و از همه مهم تر به خاطر اینکه احمدی نژاد رییس جمهور نشه؛

مناظره دیشب هم البته نشان داد که جناب احمدی نژاد چجور دارن پایه های فاشیسم رو محکم می کنن.

ب: وقتی به شما عشق ورزیده می شود چکار می کنید؟

تا حالا فکر کردید چقدر معشوق خوبی هستید؟ منظورم خوب از نظر عاشق تان نیست خوب به معنای مطلق کلمه مثل یک بازیگر خوب یک نجار خوب یک پدر خوب و . . . اصلا تا حالا فکر کردید یک معشوق خوب چه ویژگی هایی دارد

تا حالا به مدل های دوست داشتن غیر از اینی که همه مان از زمان حافظ و سعدی یاد گرفته ایم فکر کردید؟

زبانم لال زبانم لال تا حالا به مثلث های عشقی فکر کردید؟ منظورم از نوع ایرانی و هندی ش نیست. – مدل گلومی ساندی را یادتان هست؟ و مدل عجیب و خیره کننده ی تاریخ سینما در بدرود محبوبم –

امسال هر چی از ادبیات شانس نمیارم در عوض توی عالم سینما روی غلتک شانسم هر چی می بینم شاهکاره – البته خیلی هم عجیب نیست آخه من هر فیلمی که نمی بینم – یک فیلم معرکه و استثنایی دیدم از سینمای فرانسه که متاسفانه هر جا که سرچ می کنم می بینم نوشته ن فیلم درباره ی یک معلول عاطفی است که عشق زنی را پس می زند؛ البته به این نوع برداشت از سینما عادت کرده ام مخصوصا کافی ست اول نفری باشید که چیزی را می نویسید به واسطه ی جادوی کپی پیست شش ماه بعد در همه ی تحقیق های دانش آموزی و دانشجویی و مجله های فیلم و سینما و . .. می بینید خیلی ها همان حرف را زده اند.

مورد عجیب استفانی در فیلمی که ترجیح می دهم عنوان اش را ترجمه کنم یخدل خیلی ها را به غلط انداخته، فقط کافی ست معشوقه ی بدی باشید تا بفهمید این فیلم درباره ی چیست نه اینکه به استفانی انگ بزنید.

یکی از نویسندگان بزرگ که الآن به شک افتادم آندره ژید بود یا کس دیگر جایی گفته بود شخصیت ترین شخصیت تاریخ ادبیات، نیکلای ستاوروگین توی شیاطین داستایفسکی است؛ شخصا تا حالا هرچی فیلم دیدم هیچ شخصیتی را اندازه ی استفانی توی همین فیلم شخصیت ندیدم.

بگذریم؛ دعوت تان می کنم به دیدن فیلمی تاثیر گذار و سرشار، برنده ی جایزه ی سزار ِ بهترین کارگردانی، سزار ِ بهترین نقش مکمل، دیوید ِ بهترین بازیگر مرد خارجی، دیوید ِ بهترین بازیگر زن خارجی، دیوید ِ بهترین فیلم خارجی، بهترین فیلم سال از نظر انجمن منتقدین فرانسه، بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان سال از نظر منتقدین انگلیسی، جایزه آکادمی سینمای فرانسه، جایزه ی فیپرشی و شیر نقره ای جشنواره ونیز همه و همه برای

Un coeur en hiver

محصول 1992 فرانسه (Film par Film)

کارگردان: کلود سوته

نویسندگان: کلود سوته و ژک فیشی

105 دقیقه رنگی

(از بقیه ی فیلم های کلود سوته اگه کسی داره دمش گرم یه حالی بده به ما جبران می کنیم با هر فیلمی که داشته باشیم)

برم سراغ سینمای متناقض آمریکا فیلم بعدی که درباره ش بنویسم هالیوودیه sssss