یک نامزدی بسیار طولانی

دختری پس از جنگ جهانی دوم به دنبال نامزد خود میگردد و متوجه میشود که او را همراه با چند نفر دیگر به جرم ناقص کردن خود برای فرار از جنگ،به مرگ محکوم کرده اند.فیلم، داستان این دختر است و نوسان ترس و امید او برای یافتن معشوقش.فیلم تلفیق درخشانی است از رومانس و خشونت.فضای جنگی که ژونه تصویر میکند یکی از خشن‌ترین تصاویری است که از جنگ دیده‌ام و در عین حال عاشقانه‌ای که روایت میکند لطیف و دوست داشتنی است.

پیش از این از ژان پیر ژونه فیلم درخشان آمیلی پولین را دیده بودم.سینمای ژونه را با آن رنگ آمیزی بدیع نمیتوان دوست نداشت.نوعی کودکانگی در شخصیتهایش هست که آدم را جذب میکند.فیلم سکانسهایی دارد که احتمالا هر بار در آینده حرفی از این فیلم باشد این سکانسها را به خوبی به خاطر خواهم آورد.مثلا صحنه ای که ماتیلد(با بازی آدری توتو ی زیبا و دوست داشتنی) پیش خودش میگوید اگر زودتر از ماشین به پیچ برسم مانیک سالم از جنگ برخواهد گشت و با آن پای ناقص شروع به دویدن میکند و لحظات کوتاهی را در اضطراب و امید میگذراند و آخرش میفهمد که ماشین خیلی قبل از او از پیچ رد شده.

کارگردان:ژان پیر ژونه

محصول فرانسه و امریکا

۲۰۰۴