بعضی وقتا حتا نصف ستاره هم زیادیه

یکی از فیلمایی که سفارش داده بودم اشتباه رایت شده بود، قرار بود Scar باشه ساخته ی کیشلوفسکی ولی اسمش بود "رنگ شب " ساخته ی ریچارد راش

عادت ندارم فیلمی رو که هیچی در باره ش نمی دونم ببینم ؛ فکر می کنم توی این حجم از تولید اگه گزینشی در کار نباشه آدم بد سلیقه بار میاد؛ باز به خودم گفتم حالا چیکارش کنم هزار و پونصد پولشو دادم اگه نبینم عملا ً ضرر کردم؛ الان که فیلمو دیدم اعتراف می کنم کاش فقط همون هزار و پونصد تومنو ضرر کرده بودم شد هزار و پونصد تومن به علاوه ی صد و سی و نه دقیقه عمر گرانبها که تلف شد

می خواستم یه نامه برای ریچارد راش بنویسم تذکرات لازم رو بهش گوشزد کنم ولی دیدم من تا حالا برای کمتر از اسکورسیزی نامه ننوشتم نباید خودمو سبک کنم ولی اگه می نوشتم حتما ً دو تا فیلم هم پیوست نامه می کردم براش می فرستادم ببینه، یکی Bad Education – آلمودوبار – یکی هم Love’s Bitch – ایناریتو – ؛برای این کارم هم دلیل داشتم Bad Education رو به این خاطر که ببینه چجوری اون موضوعی که خودش به باد داده رو یکی دیگه چقدر استادانه ساخته، Love’s Bitch رو هم به خاطر اینکه اون تابلوی Beware Of Dog رو مقایسه کنه با تابلوی Beware Of Dog خودش؛ الان که فکر می کنم می بینم بد نیس Pulp Fiction رو هم براش بفرستم شاید بروس ویلیس ِ خودش رو با اون بروس ویلیس مقایسه کنه، فک می کنین متوجه بشه؟ من که چشمم آب نمی خوره