گفتن یا نوشتن درباره ی فیلم های جارموش همیشه برای من از سخت ترین کارها بوده؛ مثلا در مورد مرد مرده : باید دید و لذت برد همین؛ در مورد گوست داگ هم باید دید و لذت برد؛ قهوه و سیگار هم همینظور؛ من البته شخصا با Down by law اسیر جارموش شدم. هنوز هم بین فیلم هایی که از او دیده ام آن یکی را بیشتر از همه دوست داشته ام – البته بدون احتساب فیلمی که امروز می خواهم در باره اش بنویسم- گل های پرپر را هم خیلی خیلی دوست داشتم با آن بازی زیبای بیل موری با آن تصویر های توی آینه ی اتومبیل با آن کاناپه ی روبروی تلویزیون و . . . .
تازگی ها فیلم عجیب تر از بهشت را دیدم واقعا نمی دانم در باره ی این فیلم جر اینکه یک فیلم نازنین و دوست داشتنی است چه چیزی می توانم بگویم مثلا بگویم فید اوت ها وفید این هایش خیلی به دل می نشینند؟ واقعا هر چه این چند وقت فکر کردم که از چی این فیلم اینقدر خوشم آمده نمی دانم فقط می دانم که به شدت دوست داشتم این فیلم را خیلی خیلی خیلی زیاد و همین الان هم که دارم توی ذهنم مرور می کنمش یک جوری می شوم.
Stranger Than Paradise : عجیب تر از بهشت
محصول 1984 آمریکا، آلمان غربی
نویسنده و کارگردان: جیم جارموش
برنده ی دوربین طلایی جشنواره کن، یوزپلنگ طلایی لوکارنو و . . .
89 دقیقه سیاه و سفید
●
از جارموش که بگذریم میرحسین بیانیه شماره 11اش را صادر کرد حلقه های کوچک دوستی تشکیل می دهیم.
No comments:
Post a Comment