کریستین رونالدو و براد پیت

الف : شاید متن شاید حاشیه

چیزی که اغلب به اندازه ی ویژگی اصلی سوژه اهمیت پیدا می کند، حواشی ای است که البته مستقیما ً با عامل سوژگی ِ سوژه ارتباط پیدا می کند؛ به عبارتی دیگر و با ذکر یکی دو مثال منظورم این است که برای نمونه وقتی صحبت از یک حزب سیاسی مثلا ً می شود تنها مرامنامه و اساسنامه ی حزب و اهداف و آرمان ها و فعالیت های آن نیست که اهمیت دارد بلکه مکانی که دفتر حزب در آن قرار دارد، رنگ بروشوری که تهیه می کند و مواردی ازین قبیل به همان اندازه اهمیت پیدا می کند.

ارتباط بین موضوع اصلی که عمدتا ً همان کارکرد اصلی ست با حواشی ریز و درشت سوژه در جای خود محل فکر است .

این مقدمات را گفتم چرا که اگر مستقیم می گفتم می خواهم درباره ی قیافه ی کریستین رونالدو حرف بزنم ممکن بود به ورطه ی ابتذال بیفتم !

به نظرم کریستین رونالدو با آن قیافه ی غیر قابل تحمل و نگاه های متبخترش خودش را به عنوان یک چهره ی ماندگار و ستاره ی کم نظیر به عالم فوتبال و حتا فراتر از آن تحمیل کرده است کاری که پیشتر اولیور کان کرده بود.

دقت کنید که جذابیت مردانه ی زیدان، قیافه ی دوست داشتنی رونالدینیو و مواردی ازین دست چقدر در ستاره شدن و پوستر شدن آنها تاثیرگذار است؛ نتیجه اینکه اگر پوستر کریستین رونالدو روی دیوار یک نوجوان ایرانی مثلا باشد که احتمالا هست محل ِ دقت فراوان است.

●

ب: فیلم نوشت

الان که دارم فکر می کنم می بینم یکی از کسایی که موقع صحبت کردن زیادی در حقش جفا کردم براد پیت بوده، معمولا ً ازش به عنوان یه بچه خوشکل یاد کردم تا یک بازیگر خوب، اما الآن دارم فکر می کنم بازی ش توی بابل (ایناریتو)، هفت (فینچر)، تروی (پترسن) و این آخرین فیلمی که می خوام راجع بهش بنویسم کافیه که ازش به عنوان یک بازیگر خوب یاد بشه (تازه من باشگاه مشت زنی رو ندیدم) .

براد پیت توی فیلم ِ ترور جسی جیمز توسط رابرت فورد بزدل (اندرو دومینیک) نقش جسی جیمز رو بازی می کنه، من نسخه های دیگه ای که درباره ی جسی جیمز ساخته شده رو ندیدم (اصراری هم ندارم ببینمشون البته به جز اون نسخه ای که نیکلاس ری ساخته) و اینه که نمی تونم بازی براد پیت رو با اونای دیگه مقایسه کنم ولی به طور منحصر به فردی توی این فیلم نقشش رو عالی بازی می کنه و می شه عنوان این فیلم رو هم در کنار اونایی که بهشون اشاره کردم اضافه کرد.

نقش رابرت فورد رو کیسی افلک بازی می کنه، لرزیدن صداش موقع حرف زدن، پرحرفی ش و اون حالتایی که به خودش می گیره بیشتر از اون که رابرت فورد رو تداعی کنه منو نشون می ده! آره، من (شاه رخ) !

و البته صدای Hugh Ross که به صورت نریشن روی فیلم هست فوق العاده زیباس؛ موسیقی فیلم هم به همین منوال.

چیزی که ارزش فیلمو میاره پایین مدت زمان طولانیشه که مخاطب رو کسل می کنه، همین وگرنه فیلم خوبیه که باید دید

آها تا یادم نرفته اینم بگم که به نظرم تم اصلی فیلم – دست کم اون چیزی که من برداشت کردم - اشتراکاتی با فیلم بوچ کسیدی و ساندنس کید داره که این اجازه رو می ده که با هم مقایسه شون کنیم و من فکر می کنم بوچ کسیدی و ساندنس کید زیباتر بود.

The Assassination of Jesse James by the coward Robert Ford

Directed by Andrew Dominik

محصول 2007 / آمریکا

با بازی :

Brad Pitt (Jesse James)

Casey Affleck (Robert Ford)

Sam Shepard (Frank James)

Narrator: Hugh Ross

160 min

Rated R