زن ها، شغال ها، خونریزی

الف: چیزی بدهکار آفتاب نیست

سیا گفت از چادر برو بیرون ده قدم به سمت آتیش برو بعد برگرد آسمونو نیگا کن ببین چی می بینی؛ خیره کننده بود؛ واژه ی ستاره باران متعین شده بود؛ هیچ وقت آسمون شب رو به این زیبایی ندیده بودم.

●

ب:

یه فیلم دیگه که از پارسال مونده و هنو فرصت نشده معرفی ش کنم فیلم RAN از کوروساواس.

یک فیلم فاخر، خیره کننده و استثنایی.

قبل از اینکه درباره ی خود فیلم بنویسم می خوام حسی که از دیدن فیلم بهم دس داده رو بگم؛

گلستان سعدی رو سوای وقتایی که تیکه پاره ازش خوندم یه دور هم کامل از اول تا آخر خوندم – پاییز 80 – قابوس نامه رو در حد چند پاراگراف ازش خوندم؛ اگرچه ارادت شعری م بین کلاسیکای خودمون به مولانا و خیام بیشتر از سعدی و حافظه اما حساب حافظ یه حساب جداس؛ اینا رو مثال می زنم که بگم در مواجهه با یک اثر فاخر یک حس فاخر بهم دست می ده که جنسش تکه؛

همین حس از دیدن RAN بهم دست داد؛ دیالوگای پرمغز، شخصیت های جاافتاده، طراحی صحنه و لباس عالی – اسکار طراحی لباس کمترین جایزه ایه که گرفته – همه و همه در کنار دو تا لذت اصلی فیلم، این اثر رو تبدیل به بک اثر ماندگار توی ذهنم کرده؛

یکی وقتی پسر کوچیک تر خانواده اخلاق سنتی حاکم رو وقتی از زبون پدر بیان میشه و اون مثال معروف شکستن چوب ها و نتیجه ی کلاسیک ش – اگر با هم اتحاد داشته باشید شکست ناپذیرید – به نقد می کشه و به پدر میگه تو ما رو توی خون و خونریزی بزرگ کردی، از وقتی چشم بار کردیم لشکر کشیدیم و فتح کردیم حالا انتظار داری از هم حمایت کنیم و خیانت نکنیم ؟

یکی هم جاهای مختلفی که زنان رو فتنه های بی چون وچرایی نشون می ده و در یک صحنه ی معرکه اونا رو شغال هایی معرفی می کنه که مدام دارن نقشه های پلید می کشن و من با این نگاه خیلی حال می کنم.

در هر صورت فیلم فاخر و مهمیه که حتما باید دید.

RAN

محصول 1985 ژاپن، فرانسه

کارگردانی و تدوین: آکیرا کوروساوا

نویسندگان: آکیرا کوروساوا – هیدئو اگانی بر اساس نمایشنامه ی شاه لیر اثر ویلیام شکسپیر

بازیگران: تاتسویا ناکادایی (هیده تورا ایچیمونجی)، آکیرا ترائو (تارو)، جینپاچی نزو(جیرو)، دایسوکه ریو (سابورو)

رنگی / 160 دقیقه

●

ج: در آن نوبت که بندد دست نیلوفر به پای سرو کوهی دام

اوضاع انتخابات داره به سمت و سوهای خوبی می ره، کروبی توی جمع نمایندگان مجلس گفته تا دقایق آخر کارای تبلیغی مون رو انجام می دیم بعد می شینیم با آقای موسوی هرکدوم مون استقبال بیشتری ازش شده بود کاندید بشه؛ از اون طرف احتمال شرکت نکردن احمدی نژاد به دلیل هزینه های بسیار بالایی که برای نظام داشته بیشتر شده، به نظر میاد نهایتا رقابت بین موسوی، قالیباف و ولایتی – کاندید احتمالی اصولگرایان – باشه که این حالت حالت خوبیه.

تنها نکته ای که لازمه اینجا بگم اینه که اصولگرایان به شدت دارن کار تبلیغی می کنن که موسوی رو از چشم اصلاح طلبا بندازن و مناسفانه خیلیا گول این تبلیغات رو خورده ن؛ یادمون باشه که موسوی حتا اگر اصلاح طلب نباشه گزینه ی مناسبیه به دو دلیل: اول کم شدن تنش های بین المللی و کمرنگ شدن سیاست هایی که منجر به ایجاد تنش های جدی – جنگ، تمدید تحریم ها و . . . - خواهد شد.

دوم بهتر شدن فضای فرهنگی، اگر چه امیدوار نیستم به صورت ایده آل اتفاق بیفته اما همین که ازین خفقان فرهنگی دربیایم خودش کلیه.