این تازه ابتدای خرابی ست . . .

کودتاچی ها فکر می کنند بازی تمام شده شاید، فکر می کنند کودتا کردند و حالا هم تمام؛ نخیر؛ بازی تازه دارد شروع می شود رییس جمهور موسوی بیانیه بدهد یا ندهد آنقدرها هم مهم نیس مبارزه مخفی آغاز شده است. اسکناس نویسی، دیوار نویسی، روشنگری به هر نحوی و . . . .

●

قبلنا توی جلسات نقد شعر که می رفتیم زیاد از اصطلاح شعرای کوششی و جوششی استفاده می شد. الآن البته اعتقادی به اون دسته بندیا ندارم ولی می خوام یه استفاده به نفع ازین واژه ها با همون کارکردا بکنم؛ همونجوری که در اغلب غزل هایی که میشنیدیم اونوقتا این ویژگی بود که یکی دو بیت اول جوششی و بقیه ش کوششی بود توی فیلم وال.یی هم چن ددقیقه اول فیلم که معرفی شخصیت وال.یی هست مشخصا جوششی، خلاقه و دلرباس؛ میشه دید اون جرقه ی ذهنی اولیه رو و اون کار حرفه ای که روی شخصیت وال.یی شده؛ نمی شه در شروع فیلم شیفته این موجود نشد اما افسوس که فقط همین چند دقیقه س؛ شخصیت جدید –ایو یا همون حوای معروف! - که وارد میشه همه چی می ره تو قالب کوشش های کلیشه ای وحال به هم زن؛ فیلم عملا چرت میشه و کسالت بار؛ تازه خدا به مخاطبا رحم کرده که فیلم کم دیالوگه وگرنه نمی دونم چجوری میشه این همه اشغال و این همه زوری که فیلمساز زده – خیلی بدتر از خود وال.یی وقتی آشغالا رو فشرده می کنه – رو تحمل کرد.

حالم ازین همه ادا به هم می خوره، از آدمایی که به شکل ریاکارانه ای می خوان نشون بدن سلیقه شون با سلیقه ی آمریکاییا یکیه و نقدای آمریکایی بر فیلم رو می خونن و همونا رو به خورد بقیه میدن؛ چقد خوبه آدم با خودش روراست باشه، چقد خوبه آدم سلیقه شبرای خودش روشن باشه؛

ببینید انیمیشن مزخرف و حال به هم زن وال.یی رو و خودتون قضاوت کنید.