عصری که ریش

در فیلم "در باره الی" ما با خودمان مواجه می شویم دروغ هایمان فیلم بازی کردن هایمان کتمان کردن هایمان و . . . . اینکه آشنا شدن دونفر با هم در این مرز و بوم چگونه است اینکه چه سوء تفاهم ها که ایجاد نمی شود اینکه هنوز یاد نگرفته ایم خودخواه نباشیم و دوست داشتن هایمان احمقانه است و . . . . این ها هیچکدام توی خون مان نیست ژنتیکی نیست اینها همه بر می گردد به فرهنگی که در آن نفس می کشیم و باید اینها را رو کرد نشان داد رسوا کرد و تیپا گرفت.

فیلمی هم که امروز بهتان معرفی می کنم - علاوه بر درباره الی که حتم دارم همه تان دیده اید- یکی دیگر از همین کارکرد ها را دارد. فیلمی کمدی و با مزه که هفتاد و هشت سال پیش جناب ازو ساخته و کمترین تاثیرش این است که به آدم های آن زمان و مکان نشان می دهد که صورت اصلاح شده چقدر بهتر از صورت ریشدار است.

یعنی همانقدر که کن لوچ را بخاطر نگاه منتقدانه اش به شرایط سیاسی اجتماعی جهان ستایش می کنم همین نگاه انتقادآمیز در فیلم ازو هم هست با این تفاوت که اینجا نقایص فرهنگی نشانه می روند.

آدم وقتی این فیلم کمدی را می بیند و مقایسه می کند با فیلم های کمدی خودمان چه الآن چه در گذشته – بجز معدود کارهای پدر مادر داری مثل اجاره نشین ها و . . . – می فهم دچرا ژاپنی ها الآن باید اینجوری زندگی کنند و ما اینجوری

Shukujo to hige (The Lady and The Beard)

محصول 1931 ژاپن

کارگردان: یاساجیرو ازو

نویسنده: یاساجیرو ازو بر اساس کتابی از کوماتسو کیتامورا

75 دقیقه، سیاه و سفید، صامت