اینجا ایران است صدای ما را از تهران می شنوید.

ثبت یک لحظه ی عاشقانه ی پاییزی:

باران که می بارد

یکبند

دوستت دارم.

●

خلاصه ی فصل چهارم ( خوانش سیاسی ) از کتاب نظریه ادبی / یوهانس ویلم برتنز / فرزان سجودی / موسسه انتشاراتی آهنگ دیگر / 292 صفحه / 2900 تومان از زبان خود کتاب (ص 152)

" متون ادبی پیوسته بعدی سیاسی داشته اند؛ به این معنا که با بررسی دقیق تر این متون می توان نشان داد که یا از طریق آنچه می گویند و یا از طریق آنچه نمی گویند – یعنی از طریق حذف برخی مضامین یا عناوین – نسبت به مسایل اجتماعی موضعی اتخاذ می کنند. منتقدان مارکسیست به خصوص به مسایل مربوط به استثمار طبقاتی و اجتماعی و به ساز و کار های فرهنگی – و نسخه های ادبی آنها – که مانع از آگاهی مردم از وضعیت استثمار شده شان می شوند، توجه خاصی نشان می دهند.

فمینیسم در ادبیات توجه ما را به تعصب غالب مردانه ای جلب می کند که در سراسر تاریخ غرب به چشم می خورد. این رویکرد، نویسندگان فراموش شده و یا به حاشیه رانده شده ی زن را دوباره کشف کرده است و تاریخ ادبیات زنان را تثبیت کرده است و با توجه به نوشته های شخصی از آن نوع که در نامه ها، خاطرات روزانه و مشابه آن دیده می شود، دامنه ی ادبیات را گسترش داده است و به ما نشان داده است که چطور نوشتار زنان از نظر موضوعی معرف شرایط تاریخی دشواری است که نویسندگان زن تجربه کرده اند.

سومین مقوله ی مهم سیاسی در کنار طبقه و جنسیت، مقوله ی نژادی است. نویسندگان و منتقدان آفریقایی، کاراییبی و سیاه پوست آمریکایی حضور غالب تعصب نژادی را در نوشتار غربی بر ما آشکار کردند. این رویکرد به دنبال آن بوده است که یک سنت نوشتاری خاص سیاه را تثبیت کند که نه تنها از نظر موضوعی بلکه از جهت صنایع غالب در آن از نوشته های سفیدپوستان آمریکایی متفاوت است. فمینیست های سیاه پوست آمریکایی نشان دادند که چطور نوشته های نویسندگان زن سیاه پوست را می توان در جای خود از نوشته های همتایان مردشان متمایز کرد."

●

یک روز مرخصی می گیری، بلیت هواپیما گیرت نمیاد با اتوبوس می ری، سیزده ساعت رفت، سیزده ساعت برگشت، یه روز اونجا می مونی که بتونی خستگی اتوبوسو از خودت بتکونی که وقتی می ری سر کلاس چیزی حالی ت بشه، پولی که بابت صبونه و ناهار و شام و کرایه تاکسی و . . . می دی هم بذار روش؛ همه ی اینا رو داشته باش ؛ حالا صبح روزی که میخوای بری بشینی سر کلاس بهت میگن کلاس تشکیل نمی شه. به همین راحتی

اینجا ایران است صدای ما را از تهران می شنوید.