پراکنده:بازگشت و غیره

بعد از این همه مدت غیبت که احتمالن برای خواننده های اینجا عادی است؛من باب افتتاح چند کلمه بنویسم که هم اعلام موجودیتی کرده باشم و هم عرض ارادتی به خدمت دوستان.

اول: دیروز خبر غم انگیزی شنیدیم.که خسرو شکیبایی رفت.من او را بیش از هر چیز با صدای خش آلود و شین های پر رنگش به خاطر خواهم آورد به ویژه زمانی که شعرهای سهراب و فروغ و سید علی صالحی را میخواند.به ویژه وقتی که میخواند:

همیشه پیش از آنکه فکر کنی اتفاق میافتد

دوم: قدرت طراح یک سیستم میتواند به اندازه ای باشد که نتوان با اطمینان گفت که این سیستم را کسی طراحی کرده است.این موضوعی است که چند وقت است که گاه و بی گاه به آن فکر میکنم.تصورش را بکنید؛کمی توهین آمیز است.اصلن...بی خیال.بعدن واضح تر توضیح خواهم داد.

سوم :این اولین پست من با لینوکس است. از زیر سلطه ی امپریالسم مایکروسافت بیرون آمده به جامعه ی آزاد لینوکس پیوسته ام! آسان هم نیست از ابتدا.شروع کار با یک سری مشکلات روبرو شدم ولی به هر حال با کمک دوستان لینوکسی حل شد.مشکلی که راه حل نداشته باشد وجود ندارد مشکل این است که بفهمید راه حل چیست!من نسخه 8.04 ابونتو را نصب کرده ام.زیبا و سریع.نصب آن به مراتب از نصب تمام انواع ویندوز سریع تر زیبا تر و راحت تر است.ابونتو را تحت سی دی هم میتوانید امتحان کنید بدون اینکه تغییری در سیستمتان اعمال کنید.توصیه میکنم امتحان کنید.برای اطلاعات بیشتر و شیوه ی تهیه ابونتو به صورت مجانی به اینجا مراجعه کنید.